تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت ؟

تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت ؟

تا به کی با ضربه های درد باید رام شد ؟

یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد ؟

بهر دیدار محبت تا به کی این انتظار ؟

خسته از زندگی با غصه های بی شمار ...

 تا به کی...؟؟؟

 حلالم کن اگر دوری اگر دورم

اگر با گریه میخندم حلالم کن که مجبورم

نگو عادت کنم بی تو که می دونی نمی تونم

که میدونی نفس هامو به دیدار تو مدیونم 

گریه کردم اشک بر داغ دلم مرحم نشد

ناله کردم ذره ای از دردهایم کم نشد

در گلستان بوی گل بسیار بوییدم ولی

از هزاران گل، گلی همچون وفا پیدا نشد